Het klinkt als een open deur: accepteer de emoties van het kind. En toch gebeurt het in de praktijk lang niet altijd. Als mens en als volwassene vinden we het soms erg moeilijk om intense emoties van kinderen (ook van volwassenen trouwens) te verdragen.
Uit betrokkenheid kun je geneigd zijn om emoties ‘weg te poetsen’, kleiner te maken of steeds te vertellen dat het vast wel goedkomt. Maar daarmee verdwijnt de emotie niet. Je vergroot daarmee juist de kans dat het kind zich niet (helemaal) begrepen voelt.
Daarom een rijtje do’s en don’ts, voor als je een kind wilt laten merken dat zijn emoties er mogen zijn:
NIET DOEN:
- De emotie kleiner of groter maken. Soms valt het nu eenmaal niet mee. En soms voelt een kind nu eenmaal niet wat jij zou verwachten.
- Je mening of analyse geven over de emotie van het kind. Je hoeft er niets van te vinden: de emotie is er gewoon.
WEL DOEN:
- Ontvang de emotie. Voeg er niets aan toe en doe er niets aan af. Durf even stil te zijn en laat non-verbaal merken dat je met het kind begaan bent.
- Wees benieuwd. Vraag door op de emotie die je ziet. Wat maakt het kind op dit moment zo boos of verdrietig? Waar voelt hij zich precies schuldig over? Hoe is het voor hem dat hij enerzijds heel veel van zijn ouders houdt en op sommige momenten juist bang of verdrietig wordt door ze? Hoe vaak voelt hij zich zo? Welke emoties zijn er nog meer?
- Toon betrokkenheid. Laat merken dat je met het kind meeleeft. Dat kan door het te zeggen, maar ook door je stemgebruik en mimiek af te stemmen op de situatie. Een arm om het kind heen kan steun en warmte geven. Voor sommige kinderen die te maken hebben met geweld of misbruik is aanraking te beladen. Wees hierin altijd sensitief.
Emoties accepteren klinkt niet voor niets zo cliché: het is zo belangrijk en blijkbaar nodig om er steeds weer aandacht voor te hebben. We zijn nu eenmaal allemaal mens, en voelen en vinden zelf ook van alles als we geconfronteerd worden met de emoties van een ander. Hoe zorg jij ervoor dat je desondanks voldoende ruimte overhoudt voor de emoties van het kind?
