Hoe steun je het kind zonder de ouders af te vallen?

Als je praat met een kind dat thuis te maken heeft (gehad) met geweld of verwaarlozing, moet je er rekening mee houden dat ook (of misschien wel: juist) deze kinderen in verreweg de meeste gevallen grote loyaliteit voelen naar hun ouders. Dat is één van de belangrijkste redenen waarom het voor kinderen zo ontzettend moeilijk is om te praten over wat er thuis gebeurt. Ze willen hun ouders niet verraden en willen niet dat anderen negatief denken over hun ouders.

Kinderen zijn zelf vaak de eersten om erbij te vertellen dat papa of mama óók lief is of veel problemen heeft waardoor het best begrijpelijk is dat het niet altijd goed gaat thuis. En meestal is een situatie inderdaad ook niet alleen maar ellendig of onveilig. Maar hoe ga je om met deze loyaliteit als het kind je toch echt zorgelijke dingen vertelt? Vijf tips:

  • Verplaats je in het kind. Hoe zou het zijn om hierover met jou te praten? (deze vraag kun je overigens ook aan het kind stellen)
  • Luister zonder oordeel. Toon belangstelling en geef het kind de gelegenheid om zijn verhaal te doen, zonder dat jij daar meteen iets van vindt. Dat is niet altijd gemakkelijk; wel belangrijk.
  • Accepteer de beleving van het kind. Zowel bij positieve als bij negatieve gevoelens die het heeft ten opzichte van zijn ouders is het belangrijk dat het kind merkt dat deze emoties er mogen zijn en naast elkaar kunnen bestaan. Dit kun je ook benoemen naar het kind.
  • Spreek de norm uit over de situatie, maar zeg geen negatieve dingen over de ouders zelf. Als er dingen gebeuren die we als maatschappij afkeuren of waarvan je weet dat ze niet goed zijn voor het kind, kun je dat uitleggen, zonder de ouder (als persoon) af te vallen. Bijvoorbeeld: ouders mogen hun kinderen niet slaan. Of: Voor kinderen van jouw leeftijd is het belangrijk dat ze ook dingen zelf mogen beslissen, zodat je zelfstandiger leert worden.
  • Benadruk dat je het kind én zijn ouders wilt helpen om de situatie te verbeteren. Nadat je de norm hebt uitgesproken, kun je een mooi bruggetje maken naar wat je nu gaat doen en waarom: En daarom ga ik jou en jouw ouders helpen om te kijken hoe het ook anders kan/ hoe het weer wat vaker gezellig kan worden bij jullie thuis.

Meer lezen? In dit blog staan nog meer tips over hoe je rekening houdt met loyaliteit. Daarnaast vind je in het Praktijkboek praten met kinderen over kindermishandeling (onder andere in hoofdstuk 10.6 over kinderen in complexe scheidingssituaties) meer achtergrondinformatie. Op welke manier houd jij rekening met de loyaliteit van een kind voor zijn ouders?

Dit blog is bijgewerkt op 29 september 2021.

Gerelateerde Tips

Ook als je niks kunt doen, kun je veel betekenen

Een kind waarmee het steeds slechter lijkt te gaan, terwijl de wachtlijst voor hulp alleen maar oploopt. Geweld dat na een melding bij Veilig Thuis gewoon doorgaat. Een jongere die geen hulp wil en die ervoor kiest om de situatie ‘uit te zitten’ totdat hij uit huis gaat....

Hulpmiddelen inzetten bij gesprekken met kinderen

Gesprekken over onveiligheid in de thuissituatie kunnen erg moeilijk zijn voor kinderen. Loyaliteit, schuldgevoelens, schaamte, angst, verdriet en andere emoties maken deze gesprekken ingewikkeld en beladen. Ook is voor kinderen de setting van een één-op-één gesprek lang niet zo vanzelfsprekend als voor volwassenen. Tegenover elkaar zitten om te praten, kan...

Als er iets ergs is gebeurd, wat zeg je dan?

Als een kind iets ingrijpends heeft meegemaakt, is het fijn als er mensen zijn die ernaar vragen. Zeker wanneer het kind denkt of weet dat jij op de hoogte bent, kan het zich heel eenzaam of onveilig voelen wanneer je er niet over praat....