Hoe vertel je wat je gaat doen, zonder het kind daarmee te overvallen?

Als je in gesprek bent met een kind over zijn onveilige thuissituatie, is het van belang om transparant te zijn over wat je gaat doen met wat het kind je vertelt. Veel professionals vinden dat lastig. Ze willen een kind niet afschrikken en vragen zich af hoe ze de grenzen van het kind kunnen respecteren als ze toch stappen moeten ondernemen terwijl het kind dat niet wil.

Hoe maak je de overstap van praten over wat er speelt naar vertellen wat je gaat doen met wat je nu weet? Deze tips kunnen je daarbij helpen:

  • Laat je eigen mening los. Dat kan lastig zijn als je van alles van de situatie vindt. Toch gaat het er niet zozeer om of jí­j nu vindt dat er wat moet gebeuren. Bovendien kan dat een discussie opleveren die niet helpend is (‘ik vind van wel’ versus ‘ik vind van niet’).
  • Neem de maatschappelijke norm als uitgangspunt. Als je een algemeen geldende norm als reden geeft voor de stappen die je gaat zetten, geeft je dat een objectievere en sterkere legitimatie voor wat je gaat doen. Bijvoorbeeld: ‘Ouders mogen hun kinderen niet slaan’ of ‘Het is belangrijk dat kinderen elke dag genoeg te eten krijgen, zodat ze gezond blijven en groot en sterk kunnen worden’.
  • Leg kort uit wat je gaat doen. In aansluiting op de maatschappelijke norm, kun je vertellen wat jouw eerstvolgende stap is. ‘Daarom ga ik samen met mama bedenken hoe het voortaan beter kan gaan. Als ik haar heb gesproken, kom ik jou vertellen wat ik met haar heb afgesproken’.
  • Maak contact. Voor een kind is het soms moeilijk om jouw informatie goed tot zich te nemen. Dat kan te maken hebben met de hoeveelheid of complexiteit van de informatie of met de emoties die spelen bij het kind. Ga dus altijd na hoe het kind het vindt om dit te horen, of hij jouw boodschap begrijpt en of hij er vragen of zorgen over heeft.
  • Houd je belofte. Gemakkelijk gezegd, niet altijd gemakkelijk gedaan. Maar wel heel belangrijk als je het kind wilt laten zien dat jij wél een betrouwbare volwassene bent!

Hoe breng jij ter sprake wat jouw eerstvolgende stap is nadat je met het kind hebt gesproken?

Gerelateerde Tips

Ook als je niks kunt doen, kun je veel betekenen

Een kind waarmee het steeds slechter lijkt te gaan, terwijl de wachtlijst voor hulp alleen maar oploopt. Geweld dat na een melding bij Veilig Thuis gewoon doorgaat. Een jongere die geen hulp wil en die ervoor kiest om de situatie ‘uit te zitten’ totdat hij uit huis gaat....

Hulpmiddelen inzetten bij gesprekken met kinderen

Gesprekken over onveiligheid in de thuissituatie kunnen erg moeilijk zijn voor kinderen. Loyaliteit, schuldgevoelens, schaamte, angst, verdriet en andere emoties maken deze gesprekken ingewikkeld en beladen. Ook is voor kinderen de setting van een één-op-één gesprek lang niet zo vanzelfsprekend als voor volwassenen. Tegenover elkaar zitten om te praten, kan...

Als er iets ergs is gebeurd, wat zeg je dan?

Als een kind iets ingrijpends heeft meegemaakt, is het fijn als er mensen zijn die ernaar vragen. Zeker wanneer het kind denkt of weet dat jij op de hoogte bent, kan het zich heel eenzaam of onveilig voelen wanneer je er niet over praat....