Hoe hou je je eigen emoties onder controle?

Als je in gesprek bent met kinderen over kindermishandeling, kun je nare en soms schokkende dingen te horen krijgen. Dat kan voor jou als professional soms schrikken zijn. Ook kan het gebeuren dat je zo geraakt wordt, dat je moeite hebt om je emoties op de achtergrond te houden tijdens het gesprek.

Nu is het niet verboden om je emoties te laten zien, want ze maken je juist mens. Maar in een gesprek met een kind over zijn onveilige thuissituatie kunnen ze wel degelijk in de weg zitten. In de eerste plaats omdat ze je belemmeren om goed te luisteren. Daarnaast kunnen jouw emoties een kind van slag of in de war maken.

Het is mooi als een kind jouw betrokkenheid ervaart, maar als het de indruk krijgt dat jij zijn of haar verhaal niet aankunt, zal het bij jou niet gauw meer zoeken naar steun of houvast. Onderstaande tips kunnen je helpen om je emoties de baas te blijven tijdens het gesprek:

  • Stap in de ‘helicopter’ en kijk van bovenaf naar jezelf: wat gebeurt er met je? Word je bewust van je ademhaling, eventuele spanning in je lijf, je gedachten en emoties.
  • Concentreer je op je gesprekstechnieken. Probeer de spanning los te laten en je eigen gedachten en emoties even te parkeren tot ná het gesprek. Het kan daarbij helpen als je je richt op de ’techniek’: de structuur van het gesprek, de juiste inzet en timing van gesprekstechnieken.
  • Laat de détails voor wat ze zijn. Zoals het voor een kind soms erg moeilijk is om bepaalde détails te vertellen, kan het voor jou heftig zijn om ze aan te horen. Vraag dan in wat algemenere zin naar hoe het kind zijn situatie beleeft en blijf weg bij détails die je emotioneel kunnen maken.
  • Gebruik je zintuigen. Wat zie en hoor je aan het kind? Blijf luisteren naar zijn verhaal, terwijl je alert bent op signalen die het kind uitzendt, zodat je daar adequaat op kunt reageren.
  • Zoek steun voor jezelf ná het gesprek. Juist als je persoonlijk geraakt wordt, liggen veel valkuilen op de loer waarmee je het kind juist niet verder helpt. Je helpt dus zowel jezelf als het kind als je ervoor zorgt dat ook jij je verhaal kwijt kan en kunt reflecteren op het gesprek.

Hoe ga jij om met jouw emoties tijdens een gesprek dat jou raakt? In het Praktijkboek praten met kinderen over kindermishandeling vind je daarvoor extra tips.

Gerelateerde Tips

Ook als je niks kunt doen, kun je veel betekenen

Een kind waarmee het steeds slechter lijkt te gaan, terwijl de wachtlijst voor hulp alleen maar oploopt. Geweld dat na een melding bij Veilig Thuis gewoon doorgaat. Een jongere die geen hulp wil en die ervoor kiest om de situatie ‘uit te zitten’ totdat hij uit huis gaat....

Hulpmiddelen inzetten bij gesprekken met kinderen

Gesprekken over onveiligheid in de thuissituatie kunnen erg moeilijk zijn voor kinderen. Loyaliteit, schuldgevoelens, schaamte, angst, verdriet en andere emoties maken deze gesprekken ingewikkeld en beladen. Ook is voor kinderen de setting van een één-op-één gesprek lang niet zo vanzelfsprekend als voor volwassenen. Tegenover elkaar zitten om te praten, kan...

Als er iets ergs is gebeurd, wat zeg je dan?

Als een kind iets ingrijpends heeft meegemaakt, is het fijn als er mensen zijn die ernaar vragen. Zeker wanneer het kind denkt of weet dat jij op de hoogte bent, kan het zich heel eenzaam of onveilig voelen wanneer je er niet over praat....