En dan gaat het toch weer mis…

mis

De vorige keer dat je het kind sprak, ging het de goeie kant op. De ouders zijn hard aan het werk om hun problemen op te lossen en stukje bij beetje groeit het vertrouwen dat het misschien weleens goed zou kunnen komen met dit gezin. En dan ineens gaat het toch weer mis…

Voor kindermishandeling bestaat geen quick-fix. Vaak gaat het om gezinnen met complexe problemen en hardnekkige patronen. Verandering kost nu eenmaal (veel) tijd en gaat met vallen en opstaan. Als de hulp eenmaal op gang is gekomen, wil dat dus niet per sé zeggen dat de situatie snel (en blijvend) verbetert.

Hoe kun je een kind blijven bijstaan als je weet dat de moeilijke periode voorlopig niet voorbij is?

  • Bespreek eerlijk met het kind wat hij kan verwachten van de hulp. Wat zal het kind merken van de behandeling van moeder? Hoe snel is er hulp beschikbaar voor het kind zelf? Hoe lang gaat het duren voordat het beter gaat? (‘dat weet ik niet’ is ook een antwoord en de toezegging dat je je stinkende best gaat doen voor het kind is zeker wat waard). Deel het proces op in overzichtelijke termijnen: Na de kerstvakantie bekijken we hoe het gaat en maken we weer nieuwe afspraken. Die krijg jij ook te horen.
  • Vraag het kind wat hij nodig heeft om zich veilig te voelen. Als ouders meewerken aan de behandeling, wil dat nog niet zeggen dat de veiligheid in het gezin (meteen) toeneemt. Vraag het kind wat hij nodig heeft om de situatie houdbaar te maken. Geef altijd prioriteit aan veiligheid. Bekijk hoe je die kunt organiseren en monitoren. Dat kan zowel in samenwerking met aangewezen professionals als met het eigen netwerk.
  • Bedenk samen concrete dingen die het kind kan doen als het thuis niet goed gaat. Wat kun jij hierin betekenen? Bij wie uit zijn eigen netwerk voelt het kind zich vertrouwd? Wie kan het kind altijd bellen? Wat kan hij doen als het echt gevaarlijk wordt? Waar kan hij regelmatig zijn verhaal kwijt? Wat kan hij nog meer doen om af en toe even op adem te komen of afleiding te zoeken? Maak hierover afspraken met het kind en de ouders.
  • Onderzoek de mogelijkheden om het kind vaker (buitenshuis) een veilige omgeving te bieden. Hoe meer uren een kind doorbrengt in een gezonde omgeving waar hij gewaardeerd wordt (school, bso, sportclub, thuis bij vriendjes), hoe beter hij beschermd is tegen de negatieve gevolgen van kindermishandeling.
  • Geef wat extra aandacht. Steun helpt! En iedereen kan steun bieden.

Hoe ga jij er samen met kinderen mee om als de situatie moeilijk blijft? Hopelijk helpen deze tips je verder.

Gerelateerde Tips

Ook als je niks kunt doen, kun je veel betekenen

Een kind waarmee het steeds slechter lijkt te gaan, terwijl de wachtlijst voor hulp alleen maar oploopt. Geweld dat na een melding bij Veilig Thuis gewoon doorgaat. Een jongere die geen hulp wil en die ervoor kiest om de situatie ‘uit te zitten’ totdat hij uit huis gaat....

Hulpmiddelen inzetten bij gesprekken met kinderen

Gesprekken over onveiligheid in de thuissituatie kunnen erg moeilijk zijn voor kinderen. Loyaliteit, schuldgevoelens, schaamte, angst, verdriet en andere emoties maken deze gesprekken ingewikkeld en beladen. Ook is voor kinderen de setting van een één-op-één gesprek lang niet zo vanzelfsprekend als voor volwassenen. Tegenover elkaar zitten om te praten, kan...

Als er iets ergs is gebeurd, wat zeg je dan?

Als een kind iets ingrijpends heeft meegemaakt, is het fijn als er mensen zijn die ernaar vragen. Zeker wanneer het kind denkt of weet dat jij op de hoogte bent, kan het zich heel eenzaam of onveilig voelen wanneer je er niet over praat....