Kinderen die in aanraking komen met jeugdbescherming en jeugdhulp, vertellen dat ze het belangrijk vinden dat professionals echt om hen geven en dus meer doen dan ‘gewoon hun werk’.
Hoe laat je kinderen ervaren dat je oprecht met ze begaan bent? Het begint bij je oprecht betrokken vóelen. Waar voorheen gesproken werd over ‘professionele distantie’, wordt tegenwoordig steeds meer gesproken over ‘professionele nabijheid‘. Je mag jezelf als mens dus meenemen in contact met het kind. Graag zelfs, als je het deze kinderen vraagt!
Contact van mens tot mens. Als je thuis onveilig opgroeit, heb je dat des te meer nodig van andere volwassenen. Ook jij kunt daar een rol in spelen. De volgende tips kunnen daarbij helpend zijn:
- Laat iets van jezelf zien.Dat kan je humor zijn, maar ook een voorkeur of ervaring die je deelt met het kind, een emotie die je in het hier-en-nu ervaart (zonder dat die je overspoelt) of overeenkomsten tussen jou en het kind die je benoemt.
- Spreek je betrokkenheid uit.Kinderen die te maken hebben met kindermishandeling hebben niet vanzelfsprekend het vertrouwen dat je het beste met ze voor hebt of dat je je best voor ze zult doen. En als ze van hun primaire verzorgers aandacht en sensitiviteit missen, hebben ze die van andere volwassenen des te harder nodig. Toon daarom empathie en bied steun.
- Spreek vanuit je intenties en niet vanuit regels of procedures.Bijvoorbeeld: ‘Ik wil graag dat het beter met je gaat. Daarvoor is het nodig dat jouw ouders hulp krijgen om de ruzies te stoppen. Dus daar ga ik met ze over praten.’ In plaats van: ‘Wat je me nu vertelt moet ik ook met je ouders bespreken; dat ben ik verplicht.’
- Laat in je acties zien dat je je best doet.Door je aan toezeggingen te houden en door prioriteit te geven aan het regelen van zaken die belangrijk zijn voor het kind (bijvoorbeeld: een vaste dag bij de ene ouder, rekening houdend met sport of andere hobby’s), geef je het kind een voorbeeld van een volwassene die respectvol omgaat met de wensen, grenzen en behoeften van het kind.
- Investeer altijd (opnieuw) in contact.Ook als je een kind maar eenmalig spreekt, is het belangrijk dat je kinderen laat merken dat je moeite doet om je in hen te verdiepen, om echt en zonder oordeel naar hen te luisteren en om je af te stemmen op hun emotionele toestand, denkniveau en voorkeuren (bijvoorbeeld tekenen terwijl je praat of juist naar buiten om een balletje te trappen of een eind te lopen).
Hoe meer kinderen ervaren dat er mensen zijn die om hen geven en hun best voor ze doen, hoe meer ze zich gesteund zullen voelen. En dat is essentieel in een periode die moeilijk is en waarin ingewikkelde en ingrijpende dingen gebeuren.
In hoofdstuk 8 van het Praktijkboek praten met kinderen over kindermishandeling kun je, net als in het onderzoek van Project Hebe (onder de link bovenaan dit blog), meer lezen over wat kinderen nodig hebben om een veilig contact op te kunnen bouwen met jou.
