Kinderen in onveilige thuissituaties voelen zich vaak te weinig gezien, gehoord en geholpen. Je kunt een groot verschil maken voor een kind als je de tijd neemt voor zijn verhaal en hem betrekt bij stappen en besluiten die hem aangaan. Luisteren, informatie geven en iets doen met de input die het kind geeft, maken dat een kind zich serieus genomen voelt.
Heb daarbij ook aandacht voor het kind als kínd. Want ook deze kinderen hebben behoefte aan kind-zijn, maar komen daar niet altijd (voldoende) aan toe. Hoe help je kinderen om (meer) kind te zijn? Deze tips kunnen je daarbij helpen:
- Samen spelen, samen lachen. Probeer naast serieuze gesprekken ook ruimte te maken voor een kletsgesprekje, een spelletje, grapjes en andere dingen die zorgen voor een ontspannen contact.
- Zorg voor afleiding. Dat kan ad hoc, als je ziet dat het nodig is of juist van tevoren bedacht met het kind: wat zijn fijne dingen die jou afleiden als je bezorgd of verdrietig bent?
- Onderzoek interesses en talenten. Van welke activiteiten wordt het kind blij? Welke onderwerpen vindt hij interessant? Wat kan hij goed en zou hij wel vaker willen doen of beter willen leren? Hoe zouden jullie dat kunnen regelen? Verzamelt het kind iets (en heb jij daar toevallig nog iets van liggen? 😉 )?
- Stimuleer eigen initiatieven. Als kinderen zelf iets bedenken of doen op het gebied van hobby’s, speelafspraakjes en andere activiteiten die bij hun belevingswereld passen, sluit daar dan op aan en help het kind verder als het hem niet lukt om hier genoeg tijd aan te besteden.
- Regel kind-zijn-tijd. Bespreek met het kind dat het belangrijk is dat hij voldoende tijd heeft om kind te zijn. Maak daar ruimte voor, door bijvoorbeeld verantwoordelijkheden die het kind op zich neemt te verdelen over meerdere personen uit het netwerk. Bedenk samen met het kind hoe en wanneer hij toekomt aan ontspanning. Maak daarover ook afspraken met de ouders.
Voor kinderen die te maken hebben met kindermishandeling, schiet (voldoende) ontspanning er al gauw bij in. Neem het kind serieus, zowel in zijn gevoelens, visie en behoeften ten aanzien van de thuissituatie als ten aanzien van zijn kind-zijn.
